W 1973 roku Gerard Damiano nakręcił jeden z najlepszych, obrosłych kultem, oldschoolowych filmów porno, a mianowicie "Devil in Miss Jones". Co dziwne, potrzeba było, aż 9 lat, aby ktoś wpadł na pomysł, jak często bywa w przypadku hitów, aby nakręcić sequel. I tak w 1982 roku światło dzienne ujrzała część druga Pani Jones.
Justine Jones (Georgina Spelvin), bohaterka z pierwszej części, która trafiła do piekła znajduje już się tam jakiś czas. Nie jest specjalnie z tego faktu zadowolona, szczególnie od czasu, gdy Lucyfer i Adwokat Diabła wprowadzili zakaz przeżywania orgazmów. Jones podstępem (a w zasadzie swoimi seksualnymi umiejętnościami) zmusza Lucyfera, aby ten odesłał ją na ziemię w innym wcieleniu. Kandydatki na użyczenie swego ciała to kolejno call girl Roxanne, wojskowa szeregowa Parts, oraz akwizytorka zabawek erotycznych. Które ciało wybierze Justine, i czy zadurzony w niej Lucyfer naprawdę pozwoli jej odejść musicie przekonać się sami.
W odróżnienia od pierwowzoru Damiano, który był ponurym (acz świetnym!) dramatem poruszającym temat egzystencjalizmu, film Henrego Pacharda to prosta i lekka komedyjka. Połowa filmu rozgrywa się w piekle, gdzie potępione dusze mogą oddawać się miłosnym igraszkom, jednak orgazm jest zabroniony i za każdym razem, gdy ktoś zbliża się do finiszu interweniuje piekielna ochrona. Rodzi to kilka zabawnych sytuacji i dialogów, jak Ron Jeremy grający diabła o rozwidlonym języku zapinający jakąś panienkę, nakryty przez Lucyfera mówi "Spokojnie szefie, żadnego finishowania". Zobaczymy też Lucyfera spuszczającego się ogniem piekielnym, oraz parodię "Full Metal Jacket" Kubricka z wrzeszczącym (tym razem na urodziwą kobietę) sierżantem.
Sam wystrój piekła i kostiumy są ładne, pomysłowe i na wskroś kiczowate. Różnokolorowe, kamienne ściany tonące w oparach mgieł, dusze z różnych epok (Cyrano deBergerac z fiutem zamiast nosa, Maria Antonina, Kleopatra) wijące się w seksualnych konwulsjach wśród ciemności, straż piekielna ubrana w mundury przypominające wielkie kutasy tworzą prawdziwie oczarowującą atmosferę. W roli pani Jones ponownie ujrzymy Georginę Spelvin, która zbyt urodziwa nie jest, ale czas od części pierwszej obszedł się z nią łaskawie. Zblazowany Lucyfer ("nie nazywaj mnie Lucy"), grany jest przez gejowską gwiazdę porno Jacka Wranglera (nosi czerwone wdzianko i ma ogon, którego Justine ochoczo bieże do ust). W roli Adwokata Diabła i jego doradcy zobaczymy Roberta Kermana, a w końcowej partii filmu ujrzymy Samanthę Fox w roli zakonnicy.
Sceny seksu to największa bolączka "Devil in Miss Jones 2". Mimo, iż zbliżeń jest, aż 10 to są one dość krótkie i mało dynamiczne. Oczywiście oglądać się je da nawet z przyjemnością, gdyż są integralną częścią fabuły, a nie przerywnikami, mniej wymagający widzowie lubujący się w mocnej erotyce aniżeli w pornografii również znajdą to coś dla siebie, ale prócz króciutkiej sceny z DeBergeraciem i późniejszej z Księciem Ciemności raczej nie dostarczą większych przeżyć.
"Devil in Miss Jones 2" to udana kontynuacja, która przedstawia sytuację Pani Jones, oraz wizję piekła w sposób komiczny (w przeciwieństwie do ponurej wizji oryginału). W cztery lata po nakręceniu "dwójki" powstałą kolejna część "Devil in Miss Jones 3: A New Beginning".
Dodaj do ulubionych
