Plusy: + Znakomita fabuła z finałowym twistem
+ Śliczna Sharon Mitchell
+ Jamie Gillis w roli alfonsa
+ Niepowtarzalny, hipnotyzujący nastrój
+ Odrobina surrealizmu
+ Zmysłowe akty miłosne
+ Muzyka autorstwa Michaela Karpa
+ Liczne analogie względem "Belle de Jour"
Minusy: - Mało atrakcyjna Crystal Sync
- Nie w pełni wykorzystany potencjał filmu
Największą bolączką filmów pornograficznych jest ich przewidywalność. Ciągłe powtarzanie zgranych do cna schematów skutecznie zniechęca do fascynacji tym gatunkiem. Nawet w czasach największej prosperity, czyli Golden Age of Porn, tylko kilku twórców postanowiło zerwać ze sztampowym scenariuszem i wprowadzić zwroty fabularne, które wywołałyby na twarzy widza autentyczne zaskoczenie. Jednym z takich reżyserów był William Lustig.
Claudia (Sharon Mitchell) to młoda małżonka, która ma już dość życia w złotej klatce. Szofer, pokojówki, wiecznie zapracowany mąż; na palcu wciąż tkwi obrączka ślubna będąca symbolem miłości, lecz tak naprawdę przypomina kajdany. Claudia szuka ucieczki w krainę snu, gdzie wszystkie pragnienia mają szansę się urzeczywistnić. Z letargu wybudza ją propozycja złożona przez niepoprawnego kobieciarza i zarazem instruktora tenisa, Kipa (Jamie Gillis).
Fabuła „The Violation of Claudia” została w znacznej mierze oparta na wątkach z popularnej powieści Josepha Kessela pt. „Belle de jour” („Piękność dnia”). W odróżnieniu od Luisa Buñuela William Lustig nie połakomił się jednak na wierną adaptację książki, lecz dokonał wielce interesującej trawestacji – pokierował losami głównej bohaterki w zupełnie odmienny sposób, doprowadzając całą historię do kompletnie nieprzewidywalnego finału.
W postać Claudii wcieliła się młodziutka (raptem dwudziestoletnia!) Sharon Mitchell. Miłośnicy pornografii filmowej kojarzą ją głównie z lat 80-tych i 90-tych, ale Sharon za czasów młodości uchodziła za jedną z najatrakcyjniejszych aktorek. Jej dziewczęcy urok wspaniale współgra z nieśmiałością i naturalnością, czyli cechami rozpoznawczymi Claudii. Ten urok nie gaśnie nawet w chwili, gdy życie bohaterki ulega radykalnej zmianie.
Elementem łączącym film Luisa Buñuela i Williama Lustiga jest bez wątpienia surrealistyczna scena igraszek z udziałem Sharon Mitchell i trzech pokojówek. Kolejne sekwencje w alkowie są pozbawione tej nuty tajemniczości, ale nie mniej zachwycające. Nieodzowny jest tu motyw uwodzenia. Piękna Claudia wpada w sidła Kipa, ale sama również zastawia pułapkę na mocno onieśmielonego młodzieńca, którym jest szesnastoletni autostopowicz.
Większość scen miłosnych utrzymana jest w konwencji bardzo subtelnej i zmysłowej erotyki – zwłaszcza figle przy rozpalonym kominku z udziałem Sharon Mitchell i Victora Hinesa, czy też zabawy lesbijskie Claudii z Lisą (Crystal Sync). Zupełnie inny nastrój towarzyszy harcom, w których Claudia przyjmuje rolę seksualnej niewolnicy, a jej kochanek (przezabawny Waldo Short) okazuje się dewiantem z obsesją na punkcie słodkich smakołyków.
„The Violation of Claudia” to obraz absolutnie nietuzinkowy, na dodatek nakręcony przez dwudziestojednoletniego debiutanta. Młody wiek i znikome doświadczenie na planie filmowym zupełnie nie przeszkodziły Lustigowi stworzyć film, który tylko nieznacznie odbiega swoim kunsztem od doskonałej produkcji „V: The Hot One”. Utalentowany twórca niestety dość szybko porzucił branżę pornograficzną na rzecz niskobudżetowego kina grozy.
Trailer:
Podobne filmy:
Dodaj komentarz:
Musisz być zalogowany, aby dodać komentarz
- William Lustig i Sharon Mitchell błyskawicznie nawiązali nić porozumienia nie tylko dlatego, że byli niemal rówieśnikami (William - 21 lat, Sharon - 20), ale oboje marzyli o wielkiej karierze; ostatecznie William został cenionym reżyserem kina grozy, a Sharon gwiazdą branży porno,
- William nie zapomniał o Sharon w późniejszych latach kariery, pojawiła się m.in. gościnnie w "Maniaku",
- Michael Karp to niezwykle utalentowany kompozytor, laureat wielu nagród, jego utwory można usłyszeć na ścieżkach dźwiękowych tak popularnych filmów jak "Raport Pelikana" czy "Wilk z Wall Street",
- film nakręcono jesienią 1976 roku, w ciągu zaledwie 7 dni,
- budżet produkcji wyniósł 30 000 dolarów (dla porównania: na "Hot Honey" wyłożono połowę tej kwoty, na "Maniaka" dziesięciokrotnie więcej, a w kolejnych latach Lustig mógł już liczyć na kwoty rzędu miliona dolarów).
Porno Online 2007-2022
Zabrania się kopiowania fragmentów lub całości opracowań i wykorzystywania ich w publikacjach bez zgody twórców strony pod rygorem wszczęcia postępowania karnego.