Chyba każdy z nas był kiedyś w szpitalu, przybytku bólu i śmierci. W szpitalu mogą jednak dziać się inne, nieco bardziej przyjemne rzeczy. Chyba każdy też marzył, aby być obsługiwany przez cycastą pielęgniarkę w kusej spódniczce. Ale, co gdy te marzenie miesza się z opuszczonym szpitalem rodem z horroru?
Mandy to punkówa, która ze swoim chłopakiem wiedzie zwykły tryb życia sępiąc kasę na ulicy, oraz się pieprząc. Pewnego dnia trafia do opuszczonego szpitala, gdzie dwie lesbijskie pielęgniarki zajmują się jej ponoć chorym umysłem. Fabuła nie jest zbyt wyszukana i jest jej naprawdę bardzo niewiele. Miała być horrorowa i może faktycznie pomysł nieco mroczny jest, ale wykonanie absolutnie go nie wykorzystuje.
Dziewczyny w filmie nie są raczej pięknościami. Na pierwszy plan wysuwa się oczywiście gwiazdeczka tej produkcji, czyli młoda Mandy Morbid, której Hospital jest debiutem w porno biznesie. Ładna, wytatuowana punkówa. Ma różowego, postawionego irokeza, sporo tatuaży na swoim bladym ciałku, obowiązkowe kolczyki tu i ówdzie. Dziewczyna jest drobna, ale ma naprawdę spore i naturalne cycki. Tylko czekać, aż Rob Rotten zaopiekuje się nią w jakiejś swojej porządnej produkcji, a nie takim Hospitalu. Druga dziwczyna, na którą można zwrócić uwagę jest Coco Velvet - również debiutantka. Drobna, opalona laska o małych cyckach. Obie dziewczyny razem walą się w ostatniej scenie. Reszta to nie za ładne przeciętniachy.
Facetów jest natomiast dwóch. Jeden to typowy punkrockowiec, cały podziarany łącznie z łbem, irokez na głowie i punkowe ciuchy, niestety nigdzie nie ma podanej informacji, kto to jest, ale tam sobie domniemuje, że może to być facet Mandy, który zrobił jednorazowy wyskok do ślizgacza. Generalnie prócz punkowego imagu niewiele sobą reprezentuje - amatorka. Drugi natomiast to Zak Sabbath, gość, o którym raczej niewiele można napisać poza tym, że ma tępy wyraz pyska.
Rżnięcie jest bardzo naturalne, pozbawione wszelkich wygibasów, akrobacji, czy nienaturalnych pozycji, jakie widujemy w większości pornosów. Aktorzy zachowują się tak jak zachowuje się zapewne większość zwykłych ludzi, gdy akurat się pierdoli. Ale przez to nie zobaczymy w sumie nic ciekawego, bo kto oglądałby porno po to, żeby zobaczyć, coś, co robi sam i wygląda tak samo? Pozycje to standard: klasyczna, od tyłu, na jeźdźca i 69. Panny nie potrafią robić dobrze loda (nie chcą rozpychać sobie gardełek), a goście tak przysysają się do cipki, że w gruncie rzeczy nic nie widać prócz ich łba. O akcjach pokroju anala zapomnijcie. Jedyne urozmaicenie to pierwsza scena lesbijska, w której liżą się po cipach, a potem jadą strap-onem pielęgniarki, oraz ostatnia w sumie najlepsza w filmie z jednym gościem i dwiema panienkami.
Film z założenia miał być horrorem, ale jakby nie patrzyć z horrorem nie ma nic wspólnego. Miałby, gdyby go zrobić lepiej. Klimat jakiegoś opuszczonego szpitala i trójki załogi (2 wspominane pielęgniarki i podstarzały doktor w końcówce), do której nie dotarło, że został zamknięty. Mroczne korytarze, krwawe operacje na żywca... Tak, to byłoby to, niestety tutaj tego nie zobaczymy, a naprawdę wielka szkoda. Hospital wypada jedynie dobrze pod względem punkrockowym.
Dodaj do ulubionych
